Op Goede Vrijdag wordt er een bijzondere film vertoond in de St. Michaelskirche in Suderwick: “Wie im Himmel” (Als in de hemel).
De film begint om 19.00 uur.
De toegang is gratis.
Inhoud (zitiert aus dem Medienportal der Evangelischen und Katholischen Medienzentralen):
“De wereldberoemde dirigent Daniel Dareus keert na een ernstige inzinking terug naar zijn geboortedorp in Zweden. Eigenlijk wilde hij zich terugtrekken uit de wereld, maar wanneer hij de post van cantor op zich neemt, vindt hij zijn weg terug naar de mensen door zijn passie voor muziek. Tijdens zijn werk met het kleurrijke koor van de kleine gemeenschap ontvouwt zich geleidelijk een hele microkosmos van menselijke zorgen en ontberingen voor hem. Hij ontmoet de vrolijke Lena en samen overwinnen ze de eenzaamheid en de angst voor menselijke nabijheid. Hoewel Daniels werk met het koor uiterst succesvol is, lijken de dorpelingen hem niet als volwaardig lid te accepteren. Wanneer hij een vrouw probeert te beschermen tegen haar gewelddadige man, komt hij oog in oog te staan met de angsten en vijanden uit zijn verleden. (Deze koorfilm is ook een muzikaal meesterwerk.)”
Speelfilm: Wie im Himmel
Originele titel: Så som i himmelen
Zweden 2005
Regisseur: Kay Pollak
Scenario: Kay Pollak, Anders Nyberg, Ola Olsson, Carin Pollak, Margaretha Pollak
Muziek: Stefan Nilsson
Cast: Michael Nyqvist (Daniel Daréus) – Frida Hallgren (Lena) – Helen Sjöholm (Gabriella) – Lennart Jähkel (Arne) – Niklas Falk (Stig)
Filmtijd: 133 minuten
Aanbevolen: vanaf 14 jaar – FSK uitgebracht vanaf 12
Citaten van critici:
“Terecht genomineerd voor een Oscar, een ontroerende viering van muziek en leven.” (KulturSpiegel, 10/2005 van 26.9.2005)
“Na een onderbreking van bijna twintig jaar is regisseur Kay Pollack er nu in geslaagd een intense film te maken: het begin, met fragmenten uit Daniels kindertijd en destructieve carrière, en hoe dit leidt tot het narratieve heden met een lange rit door een Zweeds winterlandschap, is even origineel als indrukwekkend. Met de wending naar de mensen lijkt het niet meer zo origineel, maar het blijft indrukwekkend tot het einde.” (Peter Uehling, Berliner Zeitung, 20 oktober 2005)